wypróżnienie

wypróżnienie: wypróżnienie I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, blm, {{/stl_8}}{{stl_7}}od cz. wypróżnić. {{/stl_7}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}wypróżnienie II {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n III, lm D. wypróżnienieeń {{/stl_8}}{{stl_7}}'wydalenie stolca': {{/stl_7}}{{stl_10}}Częste wypróżnienia mogą być objawem biegunki. {{/stl_10}}

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

wypróżnienie — n I 1. rzecz. od wypróżnić. 2. to samo, co wypróżnienie się Wypróżnienie przyniosło choremu ulgę. wypróżnienie się rzecz. od wypróżnić się … Słownik języka polskiego
defekacja — ż I, DCMs. defekacjacji; lm D. defekacjacji (defekacjacyj) 1. fizjol. «oddawanie kału, wypróżnienie» 2. techn. «oczyszczanie soku buraczanego za pomocą wapna niegaszonego lub mleka wapiennego; nawapnianie» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
przeczyścić — dk VIa, przeczyścićczyszczę, przeczyścićcisz, przeczyścićczyść, przeczyścićcił, przeczyścićczyszczony przeczyszczać ndk I, przeczyścićam, przeczyścićasz, przeczyścićają, przeczyścićaj, przeczyścićał, przeczyścićany 1. «czyszcząc usunąć brud,… … Słownik języka polskiego
stolec — m II, D. stoleclca; lm M. stoleclce, D. stoleclców 1. «odchody ludzkie lub zwierzęce; kał, wypróżnienie, ekskrementy» Płynne, wolne stolce. Regularne stolce. ∆ Zaparcie stolca «zatwardzenie, obstrukcja» 2. daw. «tron, krzesło monarchy, biskupa;… … Słownik języka polskiego

Academic Dictionaries and Encyclopedias